Raki Climbing Technology shame on you!

Siedzę już w domu, zdjęcia zgrane, trzeba by się zabrać za relacje z zimowego wypadu w Tatry. A wypad był dla mnie pełen nowych doświadczeń. Zacznę jednak od relacji z nietypowego zdarzenia...

Pobudka nastała grubo przed 5, ciężko wchodzące śniadanie udało się zaliczyć, senność powodująca brak komunikacji między szarymi komórkami przeszkadzała w najprostszych czynnościach. Ale jest cel- zdobyć Rysy! Od polskiej strony, w zimie. Jest wyzwanie. Wszystko idzie zgodnie z planem. Około 6 rano wychodzimy ze schroniska w Moku. Pierwsze zaskoczenie tego poranka- drzwi wyjściowe zamknięte! Jesteśmy w pułapce. :P Jednak szybko zjawia się Pan z kluczem. :)

Wytoczyliśmy się przed schron i zakładamy raki. Zakładam sobie spokojnie swoje raki. Siły o poranku mam zero, zero nic, jak zawsze. Założyłam prawego raka. Zakładam drugiego, chyba lewego w takim razie. ;) Plan mam taki, że je założę, a potem mój M. mi je zaciągnie cobym nie pogubiła. Lecz los ma inny plan. Po delikatnym przeciągnięciu tasiemki przez ucho tylnego koszyka, słyszę delikatny trzask i już nie czuję żadnego oporu, a moim oczom ukazuje się  kawałek szarego plastiku dyndający na pomarańczowym pasku... Co?! CO?! Jak to?! Jak ja teraz pójdę na Rysy?! Nie pójdę...??? Ale jak to się stało? Tak po prostu bez żadnego ostrzeżenia? Pyk i już. A wokół cisza, spokój i ciemność dalej takie same. Szok i niedowierzanie.

W momencie pozbierałam swoje manatki i zawróciłam do pokoju, no bo cóż tu zrobić. Myśl pocieszająca była taka, że przynajmniej się wyśpię. :P Jednak do oczu wcisnęły się łzy. Co ja będę teraz tu robić? Bez raków, w środku zimy i Tatr Wysokich. Jakaś tragedia. W tym czasie M. zrobił szybki wywiad, raki można wypożyczyć w recepcji, ale dopiero o 9. Rysy musiały zaczekać. Nasz kompan A. wyruszył samotnie w ciemność i biel, w nadziei, że chociaż 1/3 wyprawy osiągnie cel. A nam pozostało czekać...

Koniec końców wszystko się ułożyło, plany zmieniony okazały się być zrealizowane, los dobrze nas pokierował. Gdyby to człowiek wiedział w trakcie wydarzeń. ;) Podsumowując- od godziny 4.30 do 9 zdążyłam wyjść przed schronisko, zdobyć ponownie poziom 1 piętra, zdrzemnąć się (obrażona na świat), drugi raz się spakować i wyjść z pożyczonymi rakami. :)

Poniżej dowody rzeczowe.
Nr 1- zaznaczone czerwonym zygzakiem miejsca 'samoistnego' pęknięcia.
Nr 2- drugi rak, widoczne po wnikliwych oględzinach pęknięcie.

Nr 1

Nr 2

Ten model raków jest bardzo popularny, jeśli posiadacie takowe, przyglądnijcie się im dobrze.
Moje lecą do reklamacji, 2 lata mija 10 stycznia...

Edit 23.01.2015: Reklamacja uznana, raki zostały wymienione na nowe.